کد مطلب:107053 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:221

حکمت 357











[صفحه 711]

(اندیشه، آیینه ی صاف است، و عبرت گرفتن، بیم دهنده ی پندآموز است، و در ادب و آراستگی تو همین بس كه از آنچه بر دیگری می پسندی دوری كنی). 1- اندیشه آیینه ی صاف است، كلمه ی مرآه: آیینه را برای فكر از آن رو استعاره آورده كه بدان وسیله معقولات دیده می شود چنانكه در آیینه صورتها را می بینند، و قبلا توضیح مطلب گذشت. 2- عبرت آموزی، بیم دهنده ی پندآموز است. كلمه ی: منذر ناصح: بیم دهنده پندآموز را برای عبرت گرفتن استعاره آورده است، توضیح آن كه عبرت گرفتن انسان را به یاد آخرت می اندازد و باعث انزجار می گردد، و همچون بیم دهنده ی پندآموزی باعث می شود كه از كارهای نهی شده و خلاف پند گیرد. 3- در ادب و آراستگی تو همین بس كه از آنچه بر دیگری نمی پسندی دوری كنی. امام (ع) به این مطلب اشاره فرموده است كه دوری كردن شخص از آنچه بر دیگران نمی پسندد از قبیل رذایل اخلاقی كه باعث هلاكت می شود، در ادب او بس است. و به این وسیله كه این صفات در دیگران ناپسند است او را برحذر داشته و به این وسیله كه این خود در ادب كردن نفس كافی است او را تشویق فرموده است.


صفحه 711.